In januari vond de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van onze vereniging plaats in het O.C. Het werd een sfeervol en geslaagd samenkomen om het nieuwe jaar feestelijk in te zetten.
Bij aankomst werd iedereen verwelkomd met een glaasje sprankelende bubbels, waarmee we gezamenlijk een toost uitbrachten op een voorspoedig en gezellig nieuw jaar.
Ook konden we genieten van een selectie heerlijke hapjes. De verzorgde catering viel bij iedereen in de smaak en zorgde voor een extra feestelijke toets.
We danken alle aanwezigen voor hun komst en kijken uit naar een nieuw jaar vol activiteiten binnen St-Gorikskring!
Op 27 februari woonden wij de voorstelling bij van Alleen verbeelding geschreven en gespeeld door Michael De Cocq, thans artistiek directeur van KVS Brussel.
Alleen verbeelding is een voorstelling gebaseerd op het gelijknamige boek van deze auteur. Michael De Cock nam ons mee in de vraag Kan kunst de wereld redden? En hoe dan?
En wat zouden wij zijn zonder verbeelding?
Die verbeelding heeft Michael De Cock meer als voldoende als hij ons meeneemt naar de back stage van Tomorrowland waar hij Paris Hilton ontmoet in de toiletten en hij zich voorstelt als theaterdirecteur. Paris Hilton wil absoluut zijn theater zien waarop ze met een golfkarretje van Boom naar Brussel rijden, recht de coulissen van KVS in.
Dan volgt een tocht door de ondergrondse gang naar het tweede gebouw van de KVS en het kostuumatelier om te eindigen op het dak van de KVS waar de concierge hem betrapt met Paris Hilton.
Ondertussen citeert Michael De Cock een aantal bekende auteurs en gedichten en laat hij zelfs iemand uit het publiek op het podium komen om een gedicht voor te dragen.
Hoedje af voor deze fantastische woordkunstenaar!
Op 29 maart was het verzamelen geblazen in Ronse op de Oude Baan waar we verwelkomd werden door een van de twee gidsen die ons de ganse dag zouden begeleiden op onze ontdekkingstocht van Ronse.
In de voormiddag stond een bezoek aan Villa Madonna op het programma: een statige villa gebouwd door de plaatselijke vrederechter. Onze ogen vielen open bij de prachtige inrichting en de mooie materialen die toen gebruikt werden. De nog steeds bewoonde villa is in feite een echt museum waar men zich kan vergapen aan de luxe van het gebouw en het omliggend park.
Na een heerlijke lunch in restaurant Chopin op de Markt ging het naar de crypte onder de kerk – inmiddels basiliek – die de grootste van West-Europa is.
Verder konden wij de basiliek binnen die pas enkele weken terug open is na een jarenlange restauratie die het gebouw in al zijn glorie herstelt.
Wij brachten ook bezoek aan Dokkers, een van onze toneelsponsors, uiteraard met een proevertje.
Eindigen deden wij in het textielmuseum waar we uitleg kregen over de werking en de evolutie van de weefgetouwen. Hoog tijd daarna om de dorstigen te laven.
Wij leerden Ronse kennen als een uiterst propere stad waar heel wat te beleven valt, met bijzondere dank aan ons bestuurslid Alain die nog steeds oneindig fier is op “zijn” stad.
.jpg?etag=%2239e6a-67eeb390%22&sourceContentType=image%2Fjpeg&ignoreAspectRatio&resize=266%2B200&quality=85)
Met de zon als metgezel en de klanken van de Paasfoor als begeleiding gingen 33 leden op bezoek in Oudenaarde onder leiding van regiogids Danny Delooze. Wie Danny kent weet dat het geen saaie bedoening wordt maar een namiddag met – af en toe pikante – weetjes en een kwinkslag over de roemrijke geschiedenis van Oudenaarde. Na een algemene situatieschets wees hij ons op de details van het mooie stadhuis met verhalen over Hanske de krijger en het Salomonsoordeel. We maakten ook van de gelegenheid gebruik om een tentoonstelling te doorlopen in het voormalig klooster van de zuster Bernardinnen, een kloosterorde waar alleen rijke adellijke vrouwen werden toegelaten. Onze tocht ging verder naar het begijnhof om verder langs de Schelde het huis van Lalaing waar de basis gelegd werd van een affaire tussen keizer Karel en Johanna Van Der Gheynst, de dienstmeid en wat uitmondde in de geboorte van Margareta van Parma. We hadden ook aandacht voor de Gevaertwijk, met de huizen voor de arbeiders. We konden verder genieten van een passage door de volkstuintjes en een blik op het Liedtspark om te eindigen op het Tacambaroplein met het standbeeld van “keizerin” Charlotte. Het werd opgericht ter nagedachtenis van enkele tientallen Oudenaardse vrijwilligers die omkwamen in het Mexicaanse avontuur van Maximiliaan van Habsburg en Charlotte van België (dochter van Leopold I) :zij kregen als huwelijksgeschenk Mexico maar dat liep faliekant af. Tijd om al die weetjes door te spoelen in het Huis van Parma met een dikke merci aan gids Danny.
Op 24 mei vond het meeslepende moordspel Calvariemoord plaats, en werd het normaal zo rustige decor van de Calvarieberg omgetoverd tot een heuse crime scene. Een unieke ervaring waarbij 33 speurploegen zich vier uur lang vastbeten in een fictieve moordzaak rond een mysterieuze gebeurtenis aan de Calvarieberg.
De deelnemers doken in een zorgvuldig opgebouwde intrige, gewapend met meer dan 45 documenten: Kantschriften, uitgebreide moraliteitsonderzoeken, gedetailleerde ondervragingen van verdachten, PV’s van de politie, bewakingscamerabeelden, enz.
Elke ploeg ging methodisch te werk, combineerde aanwijzingen, stelde hypothesen op en trachtte de ware toedracht van de misdaad te ontrafelen. Terwijl het mysterie zich laag per laag ontvouwde, liep de spanning op. Verdachten werden zorgvuldig geanalyseerd en motieven gefileerd.
Om 23.00u, verzamelden de teams zich in een muisstille zaal. De sfeer was geladen toen de politiecommissaris het podium betrad voor de officiële bekendmaking van de dader. Zijn persconferentie, werd met ingehouden adem gevolgd. De zaal hield de adem in toen de ware toedracht onthuld werd – een wending die velen verraste en voor anderen de puzzelstukken perfect in elkaar deed vallen.
Of er nu gewonnen werd of niet, Calvariemoord was een hit. Eén groot spel vol hersenkrakers, rollenspel, en speurneuzen met gevoel voor drama.
En geef toe… wie droomt er nu niet van om ooit eens luid te kunnen roepen:
“Aha! Ik wist het!”
